Αυτό που είναι παλαιότερο στη βραζιλιάνικη νομοθεσία είναι, συγκεκριμένα, αυτοί οι 5 νόμοι, οι οποίοι υπάρχουν ως κληρονομιά της αυτοκρατορικής περιόδου που έλαβε χώρα στη Βραζιλία. Οι προτάσεις για το Σύνταγμα της Βραζιλίας του 1824, το πρώτο Σύνταγμα της χώρας, μας άφησαν αυτούς τους 5 νόμους που ισχύουν μέχρι σήμερα.

Δεν είναι απλώς παλιοί νόμοι, καθώς εξακολουθούν να ισχύουν ως κανόνας μέχρι σήμερα.Βασισμένοι στην προσωπική βούληση του αυτοκράτορα Πέδρο Α΄, οι νόμοι αυτοί άντεξαν στο χρόνο και στις διάφορες εξελίξεις της κοινωνίας στο σύνολό της.

Οι πέντε παλαιότεροι νόμοι της Βραζιλίας

1. χρυσός νόμος

Από τους 5 νόμους, αυτός είναι ίσως ο πιο γνωστός: ο νόμος με αριθμό 3.353 του 1888, ο οποίος κήρυξε την εξάλειψη της δουλείας σε όλη τη βραζιλιάνικη επικράτεια, σύμφωνα με την πρόταση της αυτοκρατορικής πριγκίπισσας αντιβασιλέως D. Isabel της Βραζιλίας.

Ο νόμος αυτός καθιερώνει την εξάλειψη της δουλείας και εμποδίζει επίσης άλλες αρχές να συνεχίσουν την πρακτική αυτή, υποχρεώνοντας όλους να οδηγήσουν τη χώρα στην κατάργηση. Αν ο νόμος παραβιαζόταν, κατά την αυτοκρατορική περίοδο, το άτομο θεωρούνταν εχθρός της χώρας.

2 Νόμος για τα δικαιώματα των εργαζομένων

Ο νόμος δημοσιεύθηκε στις 2 Ιουνίου 1892 και υπογράφηκε από τον πρώην πρόεδρο Floriano Peixoto και εξασφάλιζε στους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους της χώρας την κατοχύρωση των εργατικών τους δικαιωμάτων.

3. σταδιακή κατάργηση της δουλικής εργασίας

Ο νόμος 3.270, της 28ης Σεπτεμβρίου 1885, ανέφερε ότι η δουλοπαροικία είχε εκλείψει, επιτρέποντας την εγγραφή στο σύστημα της Βραζιλίας ατόμων που είχαν υποδουλωθεί.

Ως εκ τούτου, από εκείνη τη στιγμή και μετά, όποιος είχε την εξουσία πάνω σε σκλαβωμένους ανθρώπους έπρεπε να παρέχει πληροφορίες στην κυβέρνηση σχετικά με το όνομα, το φύλο, την ιδιότητα και το επάγγελμα του ατόμου αυτού.

4. εκτύπωση του νομίσματος

Ο νόμος αριθ. 3.263 που δημοσιεύθηκε στις 18 Ιουλίου 1885 επέτρεψε την έκδοση 25.000 réis σε κέρματα. Αυτή η τυπωμένη αξία θα χρησιμοποιούνταν από τις τράπεζες.

5 Γενικές δαπάνες της αυτοκρατορίας

Δημοσιευμένος στις 24 Νοεμβρίου 1888, ο νόμος αριθ. 3397 καθόριζε κάθε δαπάνη που θα μπορούσε να προκύψει στην Αυτοκρατορία από το 1889 και μετά. Οι δαπάνες για κάθε πρίγκιπα και πριγκίπισσα, μέχρι και αυτές που δαπανούνταν για το αυτοκρατορικό υπουργικό συμβούλιο, καταγράφονταν και καθορίζονταν.

Στην πραγματικότητα, κάθε νόμος που θεσπίστηκε κατά την αυτοκρατορική περίοδο αποσκοπούσε στην εξασφάλιση καλύτερων συνθηκών διαβίωσης για τη βασιλική οικογένεια.