পদিনা পাকঘৰত আটাইতকৈ বেছি ব্যৱহৃত বনৌষধিৰ ভিতৰত অন্যতম। লগতে ইয়াৰ সহায়ত চাহ, ৰস আৰু পানীয় তৈয়াৰ কৰিব পাৰি। এইটো যত্ন লোৱা আটাইতকৈ সহজ মছলাবোৰৰ ভিতৰত অন্যতম আৰু ইমান সোনকালে বিয়পি পৰে যে ইয়াক আক্ৰমণাত্মক অপতৃণ বুলি গণ্য কৰা হয়।

এইদৰে, পাত্ৰত খেতি কৰাটো গছজোপা নিয়ন্ত্ৰণৰ বাবে এটা ভাল বিকল্প হ’ব পাৰে, ই আপোনাৰ বাৰীখন দখল নকৰে। অৱশ্যে ইয়াৰ ভালদৰে বিকাশ হ’বলৈ এতিয়াও কিছু যত্নৰ প্ৰয়োজন। গতিকে, তলত ফুলদানিত পদিনা কেনেকৈ ৰোপণ আৰু খেতি কৰিব লাগে তাৰ টিপছ চাওক।

পুলি

ইতিমধ্যে বিকশিত উদ্ভিদৰ পৰা ডাল লৈ পুলি সহজে বনাব পাৰি। ইয়াৰ বাবে মাত্ৰ ভৰিৰ ৰডবোৰৰ সংযোগস্থলৰ পৰা ২ চে.মি. ওপৰত ৰডটো কাটিব লাগে।

তাৰ পিছত এই ডালটো এগিলাচ পানীত ৰ’দৰ সংস্পৰ্শলৈ অহা ঠাইত ৰাখক। গতিকে, কেইদিনমানৰ পিছত শিপাবোৰ দেখাবলৈ আৰম্ভ কৰিব লাগে। কিন্তু ৰোপণ কৰিবলৈ ইহঁতক কেইচেণ্টিমিটাৰমান হ’ব লাগে।

পাত্ৰ

প্ৰথমে এই গছজোপা পাত্ৰটোৰ চাৰিওফালে শিপা মেলিবলৈ ঠাইৰ প্ৰয়োজন হয়, গতিকে ফুলদানি বাছি লওক ৩০ৰ পৰা ৪০ চে.মি. ব্যাসৰ। ইয়াৰ উপৰিও পাত্ৰবোৰৰ তলত ফুটা থকাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ, যাতে নিদ্ৰাকৰণ ত সহায় হয় আৰু অতিৰিক্ত পানীয়ে শিপাবোৰ পচিব নোৱাৰে।

মাটি

এটা ভাল জৈৱিক ছাবষ্ট্ৰেট বাছি লওক, যিটো কেঁচুৰ হিউমাছ হ'ব পাৰে, কাৰণ এই উদ্ভিদ জৈৱিক পদাৰ্থৰে সমৃদ্ধ মাটিত ভালদৰে বৃদ্ধি পায়। ৰ ১ অংশ অনুপাত ব্যৱহাৰ কৰকমাটিৰ ২ অংশৰ বাবে ছাবষ্ট্ৰেট।

ইয়াৰ পিছত তলত থেতেলিয়াই লোৱা শিল বা বিস্তাৰিত মাটিৰ নিষ্কাশন স্তৰ তৈয়াৰ কৰি মাটিখিনি পাত্ৰত ৰখাৰ আগতে বেডিনে ঢাকি দিব। পাত্ৰত মাটি যোগ কৰা হয়, মাটি সংকুচিত নকৰাকৈ গছজোপাক স্থবিৰ কৰি ৰখা হয়।

পোহৰ

আপোনাৰ সৰু গছজোপা ভালদৰে বিকশিত হ’বলৈ বতাহৰ পৰা ৰক্ষা কৰিব লাগিব। কিন্তু ইয়াক সম্পূৰ্ণ ৰ’দত বা আংশিক ছাঁত খেতি কৰিব পাৰি, উষ্ণ অঞ্চলত ইয়াক অধিক বাঞ্ছনীয়।

মনত ৰাখিব যে ইয়াক দিনটোত কমেও ৬ ঘণ্টা ৰ’দৰ প্ৰয়োজন হয়, গতিকে ইয়াক খিৰিকীৰ ওচৰত ৰখাটো ভাল।

পানী দিয়া

শেষত বছৰৰ আটাইতকৈ গৰম সময়ত দিনটোত এবাৰতকৈ অধিক পানী দিব পাৰি, কিয়নো গছ-গছনিবোৰে ভিজা মাটিত থাকিবলৈ ভাল নাপায় . অৱশ্যে সদায় নিশ্চিত হওক যে মাটি বেছি তিতা নহয়।

এতিয়া যেতিয়া আপুনি পদিনা ৰোপণ আৰু খেতি কৰিব জানে, তেতিয়া ইয়াক বাস্তৱত প্ৰয়োগ কৰিলে কেনেকুৱা হ’ব? <৩>