คุณเคยได้ยินเกี่ยวกับ ไทลาซินัส ไซโนเซฟาลัส (Thylacinus cynocephalus) ไหม น่าจะไม่ใช่ แต่ เสือทัสมาเนีย คุณรู้หรือไม่ แม้ว่ามันจะมีชื่อเรียกอีกอย่างว่าไทลาซีนหรือหมาป่าแทสเมเนียน แต่คนส่วนใหญ่มักจะไม่เคยได้ยินชื่อนี้

เนื่องจากสัตว์ชนิดนี้มีจำนวนประชากรลดลงอันเป็นผลมาจากการแข่งขันกับดิงโกซึ่งเป็นสายพันธุ์หนึ่ง ของสุนัขป่าที่นำเข้ามายังออสเตรเลียเมื่อประมาณ 4,000 ตัวที่แล้ว อีกปัจจัยหนึ่งที่ทำให้มันหายไปคือการล่าอย่างเข้มข้นของผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยุโรป

สัตว์มีกระเป๋าหน้าท้องที่กินเนื้อเป็นอาหารนี้ซึ่งอาศัยอยู่ในออสเตรเลีย แทสเมเนีย และนิวกินี มีรูปร่างหน้าตาคล้ายกับสุนัขที่มีลายบนหลัง เชื่อกันว่าตัวอย่างสัตว์ป่าตัวสุดท้ายของมันถูกยิงตายเมื่อต้นปี พ.ศ. 2473

ตัวสุดท้ายของสายพันธุ์นี้ซึ่งถูกกักขังจนกระทั่งถึงตอนนั้น เสียชีวิตในปี พ.ศ. 2479 ที่สวนสัตว์โฮบาร์ตในแทสเมเนีย นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเสือโคร่งได้รับการประกาศว่าสูญพันธุ์อย่างเป็นทางการ

ความพยายามที่จะสร้างสายพันธุ์ขึ้นมาใหม่

หลังจากการสูญพันธุ์ของเสือทัสมาเนีย นักวิทยาศาสตร์บางคนพยายามที่จะสร้างสัตว์ขึ้นมาใหม่ผ่านการตัดต่อพันธุกรรม เทคโนโลยีที่มุ่งเป้าไปที่การนำสายพันธุ์ที่หายไปเนื่องจากการกระทำของมนุษย์กลับคืนมาใหม่

แนวคิดในการนำสัตว์ที่ใกล้สูญพันธุ์มานานนับศตวรรษกลับคืนมานี้เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติหลายประการ และความท้าทายทางจริยธรรม หนึ่งตัวอย่างเช่น คำถามง่ายๆ ก็คือ ไทลาซีนสามารถหาพื้นที่และสภาพที่เหมาะสมในการมีชีวิตอยู่ในปัจจุบันได้หรือไม่

เสือแทสเมเนียอยู่รอดได้นานเท่าใด

เมื่อเร็วๆ นี้ นักวิจัยจากมหาวิทยาลัยแทสมาเนียรวบรวมรายงานมากกว่า 1,200 ฉบับ โดยมองหาวิธีใหม่ในการคำนวณว่าสัตว์ถูกพบเห็นครั้งล่าสุดที่ใด จากผลที่ได้ ตัวแทนของสปีชีส์คนสุดท้ายหายไปในทศวรรษ 1970

อย่างไรก็ตาม ข้อมูลเหล่านี้มีระดับความน่าเชื่อถือที่แตกต่างกัน เพื่อให้ข้อสรุปมีส่วนต่างที่มากขึ้น ด้วยเหตุผลนี้ นักวิทยาศาสตร์บางคนเชื่อว่าเสือแทสเมเนียกลุ่มเล็กๆ สามารถอยู่รอดได้อย่างน้อยจนถึงปี 1990 และบางคนอาจได้เห็นถึงช่วงเปลี่ยนสหัสวรรษ

สามารถอ่านการศึกษาได้ใน ฉบับเต็ม (ภาษาอังกฤษ) ที่นี่