যোৱা ৰাষ্ট্ৰপতি নিৰ্বাচনত এই কথাটোৰ ওপৰত বহু মন্তব্য কৰা হৈছিল যে, এই বছৰ প্ৰতিখন ৰাজ্যতে দুজন চিনেটৰৰ ভোট নাছিল, যিদৰে সাধাৰণতে ঘটে। দেখা গ’ল যে এজন চিনেটৰৰ কাৰ্যকাল আঠ বছৰলৈকে চলিব পাৰে, আৰু ইয়াৰ ন্যায্যতা হ’ল যে নেশ্যনেল চেম্বাৰৰ ডেপুটিসকলৰ দৰে নহয়, চিনেটৰসকলৰ কাৰ্যকাল চলি থাকিবলৈ অধিক অভিজ্ঞতা থাকে।

পদটোৰ বাবেও প্ৰয়োজনীয়তা অধিক . চিনেটৰ হ’বলৈ হ’লে আপোনাৰ বয়স কমেও ৩৫ বছৰ হ’ব লাগিব, আনহাতে হাউছৰ ডেপুটিৰ বাবে নূন্যতম বয়স ২১ বছৰ। এই বিশদ বিৱৰণৰ উপৰিও এই ব্যাখ্যাৰ আঁৰত এক ঐতিহাসিক পৰম্পৰা আছে। প্ৰসংগৰ বাবে ব্ৰাজিলৰ সাম্ৰাজ্যলৈ উভতি যোৱাটো প্ৰয়োজনীয় হ’ব, যেতিয়া এজন চিনেটৰৰ পদ আজীৱন আছিল।

চিনেটে ইতিমধ্যে ১৮২৬ চনত কাম কৰিছিল, কিন্তু ইয়াৰ বৰ্তমানৰ বিন্যাসৰ সৈতে বহু সাদৃশ্য উপস্থাপন কৰা হোৱা নাছিল বিধানসভাৰ ক্ষমতাৰ এই অংশ। ১৮৯১ চনৰ সংবিধানত এই কাৰ্যভাৰ ৯ বছৰলৈ হ্ৰাস কৰা হয় আৰু পিছলৈ ১৯৮৮ চনত এই কাৰ্যভাৰ ৮ বছৰ দীঘলীয়া হৈ পৰে।

চিনেটৰসকলক অধিক আগবাঢ়ি আৰু অধিক পৰিপক্ক লোক হিচাপে দেখা যায়, যেন তেওঁলোকৰ এটা... প্ৰজ্ঞাৰ উচ্চ পদবী। প্ৰতিটো নিৰ্বাচনত ছিনেটে নিজৰ সমগ্ৰ গঠনৰ মাত্ৰ এক তৃতীয়াংশহে সলনি কৰে, আৰু পৰৱৰ্তী নিৰ্বাচনৰ বাবে ইয়াৰ গঠনৰ দুই তৃতীয়াংশ সলনি কৰিব। এইদৰে বুজা যায় যে তেওঁলোকে নিৰ্বাচনৰ সময়ত কেৱল এটা সময়ছোৱাক প্ৰতিনিধিত্ব কৰা নাই।

চেম্বাৰৰ ডেপুটিসকলৰ বাবে যদি তেওঁলোকে কাৰ্যভাৰত থাকিব বিচাৰে, তেন্তেআপুনি প্ৰতি চাৰি বছৰৰ মূৰে মূৰে পুনৰ আবেদন কৰিব লাগিব। গতিকে এইটোৱেই হৈছে সংস্থাসমূহৰ মাজত অন্যতম মূল পাৰ্থক্য।

ব্ৰাজিলৰ দ্বি-সদস্যবাদ

ব্ৰাজিলৰ ৰাষ্ট্ৰীয় পৰ্যায়ত বিধানসভাৰ ক্ষমতাৰ বাবে দায়বদ্ধ দুটা সংস্থা আছে: ফেডাৰেল চেনেট আৰু নেচনেল চেম্বাৰ। কামটো একেলগে কৰা হয়, কিয়নো দেশখনক নিয়ন্ত্ৰণ কৰা আইন সৃষ্টি আৰু কাৰ্যকৰী দুয়োটা।

এই প্ৰক্ৰিয়াৰ বেছিভাগেই চেম্বাৰে প্ৰতিনিধিত্ব কৰে। দেশৰ প্ৰতিখন ৰাজ্যতে নিৰ্দিষ্ট সংখ্যক ডেপুটি থাকে, যিবোৰ বাসিন্দাৰ সংখ্যা অনুসৰি স্থাপন কৰা হয়। উদাহৰণস্বৰূপে: ৰ’ৰাইমাৰ প্ৰতিনিধি আটাইতকৈ কম, ৮ জন ডেপুটি; ইতিমধ্যে চাও পাউলোৱে প্ৰতিনিধিত্বৰ বাবে অনুমোদিত সৰ্বোচ্চ সীমাত উপনীত হৈছে, ৭০ জন ডেপুটিৰ সৈতে।

আনফালে, চেনেটত খালী পদ সমানে আগবঢ়োৱা হয়। এইদৰে চাও পাওলো আৰু ৰ'ৰাইমা ৰাজ্য দুয়োখনেই তিনিজন চিনেটৰৰ অধিকাৰী।

চেম্বাৰত অনুমোদিত বিধেয়কসমূহ চেনেটলৈ যায়, যিবোৰ ৰিপাব্লিকৰ ৰাষ্ট্ৰপতিয়ে অনুমোদনৰ পূৰ্বে পৰ্যালোচনা কৰা হয়। এই গতিশীলতা ব্ৰাজিলে অনুসৰণ কৰে, আৰু আন ৭৮খন দেশেও দ্বিসদস্যবাদ গ্ৰহণ কৰে।