می‌دانید وقتی تلفن همراهتان در جیبتان می‌لرزد و فکر می‌کنید این یک تماس یا اعلان است، اتفاق عجیبی می‌افتد، اما وقتی آن را برای بررسی برمی‌دارید، اصلاً چیزی نبود؟ چرا این اتفاق می افتد؟

بعضی اوقات فکر می کنیم که داریم دیوانه می شویم، اما اینطور نیست. افراد زیادی از این نوع رویدادها خبر می دهند و او توضیحی دارد. این پدیده "سندرم ارتعاش فانتوم" نامیده می شود.

مطالعه ای بر روی این نوع ارتعاش با دانش آموزان انجام شد و نتایج نشان داد که از هر 10 مصاحبه شونده 9 نفر قبلاً این نوع پدیده را ارائه کرده بودند.<1

علم هنوز نمی تواند دقیقاً توضیح دهد که چرا این روزها این احساس برای بسیاری از مردم اتفاق می افتد، اما نظریه های بسیار محکمی وجود دارد که ممکن است کمی توضیح دهند.

این "توهمات لمسی" ممکن است به دلیل بیش از حد اتفاق بیفتد. استفاده از تلفن های همراه احساس فانتومی که ما احساس می کنیم ممکن است به میل ناخودآگاه برای لمس دوباره گوشی هوشمند مرتبط باشد، و به عنوان هشداری برای اینکه باید در دسترس باشیم، ارتباط دارد.

آنچه دانشمندان توضیح می دهند این است که ما مغز خود را شرطی می کنیم تا برخی از احساسات را به گونه ای تفسیر کند که گویی وجود دارد. لرزش، همانطور که می خواستیم تلفن همراه را بررسی کنیم. این چیزی شبیه خودفریبی است که بر اساس تفسیرهای نادرست ما شکل گرفته است.

هنوز کاملاً مشخص نیستید؟ بنابراین بیایید مثالی بیاوریم که می تواند کار را آسان تر کند، و چه کسیاستفاده از عینک متوجه خواهد شد.

هر استفاده کننده از عینک می داند که این عینک مانند امتداد بدن است، با توجه به اینکه ما تقریبا همیشه فراموش می کنیم که آنها روی صورت ما هستند. با این حال، هنگامی که واقعاً روی صورت نیست، ما برخی از رفلکس‌ها را برای تنظیم آن یا محافظت از آن به نحوی داریم.

به نظر می‌رسد اعلان‌های تلفن همراه یکسان باشد. هر حرکتی که اتفاق می افتد ما به عنوان یک ارتعاش در نظر می گیریم. شلوار پای شما را لمس کرد یا ماهیچه‌تان کمی منقبض شد، مغز شما متوجه می‌شود که این لرزش از دستگاه است.

به این دلیل است که آموزش داده شده است تا هر بار که تلفن همراه می‌لرزد، احساس خوبی با اعلان هایی که روی صفحه ظاهر می شوند. بنابراین، ما همیشه فکر می‌کنیم که پیامی در حال رسیدن است.

یکی دیگر از مواردی که زیاد اتفاق می‌افتد، زمانی است که یک عکس قدیمی را می‌بینیم، جایی که فردی ظاهر می‌شود که چیزی را به گوش خود می‌گیرد یا به چیزی در دستانش نگاه می‌کند. بسیاری از مردم شیء را با تلفن همراه مرتبط می‌دانند، حتی اگر در آن زمان حتی به وجود آن فکر هم نمی‌کردند.

ما آنقدر به قالب و شانس داشتن چنین وسیله‌ای در دستمان عادت کرده‌ایم که بیشتر تئوری های مختلفی از سفر در زمان ایجاد می شود، اما این پدیده چیزی نیست جز اینکه مغز ما چیزی آشنا را تشخیص دهد. جالب است، نه؟