Ken je dat rare gevoel dat je krijgt als je mobiele telefoon in je zak trilt en denkt dat het een telefoontje of een melding is, maar als je hem oppakt om te kijken, is het helemaal niets? Waarom gebeurt dat?

Soms denken we dat we gek worden, maar dat is helemaal niet zo. Veel mensen maken melding van dit soort voorvallen en er is een verklaring voor. Het fenomeen heet "fantoomtrillingssyndroom".

Er werd een onderzoek naar dit type trillingen uitgevoerd onder studenten en de resultaten toonden aan dat 9 van de 10 respondenten dit type fenomeen ooit hadden ervaren.

De wetenschap kan nog steeds niet precies verklaren waarom zoveel mensen zich tegenwoordig zo voelen, maar er zijn wel een paar solide theorieën die een beetje kunnen verklaren.

Deze "tactiele hallucinaties" kunnen het gevolg zijn van overmatig gebruik van de mobiele telefoon. De fantoomsensatie die we voelen kan gekoppeld zijn aan een onbewust verlangen om de smartphone weer aan te raken en dient als waarschuwing dat we beschikbaar moeten zijn.

Wat wetenschappers verklaren is dat we onze hersenen conditioneren om bepaalde gewaarwordingen te interpreteren als de trilling, omdat we onze mobiele telefoons willen controleren. Het zou zoiets zijn als zelfbedrog, gevormd door onze verkeerde interpretaties.

Laten we dan een voorbeeld geven dat het makkelijker maakt en dat brildragers zullen begrijpen.

Elke brildrager weet dat een bril een verlengstuk van het lichaam is, omdat we bijna altijd vergeten dat hij op ons gezicht zit. Maar als hij niet echt op het gezicht zit, hebben we een aantal reflexen om hem op de een of andere manier aan te passen of te beschermen.

Meldingen van mobiele telefoons lijken hetzelfde te zijn. Bij elke beweging denken we dat het een trilling is. Als je broek je been aanraakt of je spieren een beetje trillen, begrijpen je hersenen dat het een trilling van het apparaat is.

Dat komt omdat ze getraind zijn dat elke keer dat hun mobiele telefoon trilt, ze een goed gevoel krijgen van de meldingen die op het scherm verschijnen. We zullen dus altijd denken dat er een bericht doorkomt.

Iets anders wat veel gebeurt, is wanneer we een oude foto zien waarop iemand iets aan zijn oor lijkt te dragen of naar iets in zijn handen kijkt. Veel mensen associëren het object met de mobiele telefoon, zelfs als die er toen nog niet eens aan dacht om te bestaan.

We zijn zo gewend aan het formaat en de ongedwongenheid om zo'n apparaat in de hand te hebben dat er theorieën over de meest uiteenlopende tijdreizen ontstaan, maar het fenomeen is niets meer dan dat onze hersenen iets bekends herkennen. Interessant, niet?