Είκοσι χρόνια έχουν περάσει από τη δολοφονία της Marísia και του Manfred von Richthofen στις 31 Οκτωβρίου 2002.

Το ζευγάρι άφησε μεγάλη περιουσία, μεταξύ των οποίων το σπίτι όπου δολοφονήθηκαν, δύο αυτοκίνητα, ένα αγρόκτημα στο Σάο Ρόκε, καθώς και μετρητά σε τραπεζικούς λογαριασμούς.

Τρία άτομα καταδικάστηκαν για το έγκλημα, η Suzane von Richthofen, η κόρη του ζευγαριού, ο Daniel Cravinhos, ο φίλος της και ο Cristian Cravinhos, ο αδελφός του.

Τα περιουσιακά στοιχεία του ζευγαριού ανέρχονταν σε 11 εκατομμύρια R$. Με τη μεγαλύτερη κόρη να κατηγορείται για τη δολοφονία, ο μικρότερος γιος του ζευγαριού, ο Andreas von Richthofen, ο οποίος ήταν ανήλικος εκείνη την εποχή και βρισκόταν υπό την επιμέλεια του θείου του, ήταν υπεύθυνος για τα περιουσιακά στοιχεία κατά τη διάρκεια της διαδικασίας νομικής απογραφής.

Η υπόθεση έφτασε σε δίκη μόλις το 2011, πέντε χρόνια μετά την καταδίκη της Suzane. Η μεγαλύτερη κόρη του Richthofen κρίθηκε ανάξια και αποκλείστηκε από τους κληρονόμους της εκατομμυριούχου περιουσίας που άφησαν οι γονείς της. Παρόλα αυτά, υπήρξε έφεση και η τελική απόφαση ελήφθη το 2015.

Στην τελική απόφαση, το 2015, που εξέδωσε ο δικαστής José Ernesto de Souza Bittencourt Rodrigues, καθορίστηκε ο αποκλεισμός της Suzane. "Ο αποκλεισμός, λόγω προσβολής, της κληρονόμου Suzane Louise von Richthofen, σε σχέση με τα περιουσιακά στοιχεία που άφησαν οι γονείς της, τα οποία έχουν πλέον απογραφεί. Δέχομαι την αίτηση εκδίκασης που διατύπωσε ο μοναδικός εναπομείναντας κληρονόμος, Andreas Albert von Richthofen", δήλωσε ο δικαστής.

Μόλις ένα χρόνο αφότου ανακηρύχθηκε μοναδικός κληρονόμος, ο Αντρέας πούλησε το εξοχικό των γονέων του σχεδόν δεκαπλάσια από ό,τι είχε πληρώσει ο πατέρας του γι' αυτό το 1998.

Παρόλο που η Suzane είναι νόμιμη κληρονόμος του ζευγαριού, η δικηγόρος Danielle Corrêa, η οποία ειδικεύεται στο οικογενειακό δίκαιο, εξηγεί ότι "στις γραμμές διαδοχής, οι ανάξιοι ή αποκληρωθέντες κληρονόμοι χάνουν το δικαίωμά τους στην κληρονομιά. Η αποκληρωσία επέρχεται όταν ανακοινώνεται από τον διαθέτη για σοβαρούς λόγους που δικαιολογούν την απομάκρυνση του κληρονόμου από την κληρονομιά του".

Αυτή η αναξιότητα συμβαίνει όταν ο κληρονόμος διαπράττει πράξεις κατά του δημιουργού της κληρονομιάς, όπως κατά της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας του να κάνει διαθήκη. Στην περίπτωση της Ριχτχόφεν, υπήρξε απόπειρα κατά της ζωής των γονέων της, αφού η ψυχρή κληρονόμος σχεδίασε και συνεργάστηκε με τη δολοφονία του ζεύγους, με αποτέλεσμα να καταστεί ανάξια να λάβει το μερίδιό της από την περιουσία που άφησαν οι γονείς της. Στην περίπτωση αυτή, έκανε τον Ανδρέαvon Richthofen μοναδικός κληρονόμος της περιουσίας που έμεινε.

Για να θεωρηθεί ανάξια, χρειαζόταν δικαστική απόφαση, την οποία μπορούσε να ζητήσει μόνο ο Ανδρέας, ο οποίος, αν και ανήλικος, έκανε την αίτηση.

Παρόλο που δεν έλαβε ούτε ένα σεντ από την κληρονομιά των γονέων της, η Suzane έλαβε 1 εκατομμύριο από την περιουσία της πατρικής γιαγιάς της, η οποία άφησε την κληρονομιά αυτή στη διαθήκη της για να μπορέσει η εγγονή της να κάνει μια νέα αρχή.