Twintig jaar zijn verstreken sinds de moord op Marísia en Manfred von Richthofen op 31 oktober 2002.

Het echtpaar liet een groot landgoed na, waaronder het huis waar ze werden vermoord, twee auto's, een boerderij in São Roque en geld op bankrekeningen.

Drie mensen werden veroordeeld voor de misdaad: Suzane von Richthofen, de dochter van het echtpaar, Daniel Cravinhos, haar vriend en Cristian Cravinhos, zijn broer.

De bezittingen van het echtpaar bedroegen in totaal R$11 miljoen. Omdat de oudste dochter van de moord werd beschuldigd, was de jongste zoon van het echtpaar, Andreas von Richthofen, die op dat moment minderjarig was en onder de voogdij van zijn oom stond, verantwoordelijk voor de bezittingen tijdens het juridische inventarisatieproces.

De zaak kwam pas voor de rechter in 2011, vijf jaar na de veroordeling van Suzane. De oudste dochter van Richthofen werd onwaardig bevonden en uitgesloten van de erfgenamen van het miljonair nalatenschap dat haar ouders hadden nagelaten. Toch werd er beroep aangetekend en de uiteindelijke beslissing viel in 2015.

In het definitieve vonnis, in 2015 uitgesproken door rechter José Ernesto de Souza Bittencourt Rodrigues, werd de uitsluiting van Suzane vastgesteld: "De uitsluiting, door vernedering, van de erfgename Suzane Louise von Richthofen, met betrekking tot de goederen die haar ouders hebben nagelaten, nu geïnventariseerd. Ik wijs het verzoek tot toewijzing toe dat is geformuleerd door de enige overgebleven erfgenaam, Andreas Albert von Richthofen", verklaarde de rechter.

Slechts een jaar nadat hij tot enige erfgenaam was benoemd, verkocht Andreas het landhuis van zijn ouders voor bijna tien keer het bedrag dat zijn vader er in 1998 voor had betaald.

Ook al is Suzane een wettige erfgenaam van het koppel, advocaat Danielle Corrêa, gespecialiseerd in familierecht, legt uit dat "in erfopvolgingslijnen onwaardige of onterfde erfgenamen hun recht op erfenis verliezen. Onterving vindt plaats wanneer dit door de erflater wordt aangekondigd om ernstige redenen die rechtvaardigen dat de erfgenaam uit zijn of haar erfdeel wordt verwijderd".

Deze onwaardigheid doet zich voor wanneer de erfgenaam handelingen verricht tegen de auteur van de erfenis, zoals tegen zijn leven, eer en vrijheid om een testament op te maken. In het geval van Richthofen was er een aanslag op het leven van haar ouders, aangezien de koelbloedige erfgename de moord op het echtpaar beraamde en daaraan meewerkte, waardoor ze onwaardig werd om haar deel van de erfenis van haar ouders te ontvangen. In dit geval maakte het Andreasvon Richthofen enige erfgenaam van het landgoed over.

Om haar als onwaardig te beschouwen, had ze een gerechtelijk vonnis nodig, dat alleen kon worden aangevraagd door Andreas, die, hoewel hij minderjarig was, het verzoek indiende.

Hoewel ze geen cent van de erfenis van haar ouders kreeg, ontving Suzane 1 miljoen uit de nalatenschap van haar grootmoeder van vaderskant, die deze erfenis in haar testament achterliet zodat haar kleindochter opnieuw kon beginnen.