Paulo Guedes' profiel

Paulo Guedes is een van de grootste voorstanders van het liberalisme in Brazilië en een fervent criticus van de omvang van de staat en de staatsschuld.

Lees ook: Alles over het traject van Henrique Meirelles

Guedes is momenteel de minister van Economie van Jair Bolsonaro en zijn werk brengt liberale hervormingsideeën naar het machtigste ministerie van Brazilië.

Lees het artikel verder en leer de Het traject van Paulo Guedes en zijn belangrijkste uitdagingen als minister.

Wie is Paulo Guedes

Paulo Roberto Nunes Guedes is een in 1949 geboren carioca die zijn kindertijd en jeugd doorbracht in Belo Horizonte.

Zijn moeder was ambtenaar bij het Braziliaanse Herverzekeringsinstituut en zijn vader een vertegenwoordiger die schoolbenodigdheden verkocht.

In zijn vroege academische leven studeerde Paulo Guedes aan de militaire academie van Belo Horizonte, waar zijn balvaardigheden, competitieve geest en korte lontje opvielen.

Dit temperament is niet achtergebleven, want Guedes, nog steeds minister van Economie, houdt vast aan zure opmerkingen en uitbarstende humor.

Wat zijn politieke filosofie betreft, leerde Paulo Guedes van grootheden als Milton Friedman en andere Nobelprijswinnaars in de economie.

Met deze kennis bekeerde Guedes zich tot het liberalisme en vertrok naar Chili in 1980, toen het land economische hervormingen onderging onder leiding van de Chicago Boys tijdens de dictatuur van Pinochet.

Met deze ervaring nam Guedes de droom mee om in Brazilië hervormingen door te voeren die sterk leken op de hervormingen die door de Chicago Boys werden voorgesteld en die later door premier Margaret Thatcher in het Verenigd Koninkrijk werden overgenomen.

Het idee werd echter pas gedeeltelijk werkelijkheid in 2018, met de overwinning van Jair Bolsonaro als president van Brazilië.

Training

Paulo Guedes studeerde economie aan de Federale Universiteit van Minas Gerais (UFMG) en voltooide zijn master aan de Getúlio Vargas Foundation.

In Rio de Janeiro kwam Guedes voor het eerst in aanraking met het ultraliberalisme, een politieke filosofie die de ideeën van Paul Samuelson volgde.

In het neo-Keynesianisme (de bijnaam gegeven door Samuelson) is er meer staatsinterventie in de economie om verstoringen van het kapitalisme te corrigeren.

In feite was dit slechts een zaadje, want Guedes' bekering kwam toen hij werd goedgekeurd aan de Universiteit van Chicago om een doctoraat na te streven.

We mogen niet vergeten dat dit instituut het wereldwijde centrum is voor de studie van economisch liberalisme.

Guedes vertrok naar de Noord-Amerikaanse stad met de steun van een CNPq-beurs ter waarde van US$ 2.330 per maand, hulp van FGV en de Universiteit van Chicago zelf.

In de vier jaar daarna, van 1974 tot 1978, volgde Guedes lessen bij liberale goeroes als Milton Friedman (Nobel 1976), Gary Becker (Nobel 1992), Robert Lucas Jr. (Nobel 1995) en Thomas Sargent (Nobel 2011).

Door deze ervaring heeft Guedes zijn manier van denken gevormd en de huidige regering de mantra gebracht die hij altijd heeft herhaald: het is noodzakelijk om de staat en de overheidsuitgaven terug te dringen.

Terug naar Brazilië

Bij zijn terugkeer naar Brazilië in 1979 werden de verwachtingen van Guedes de bodem ingeslagen, omdat zijn hoop op een academische carrière de grond in werd geboord.

Aanvankelijk was het idee om fulltime leraar te worden, maar geen enkele instelling wilde hem aannemen.

Deze ontkenning vond plaats omdat de universiteiten van die tijd conservatiever waren en gevormd werden door gesloten groepen.

Toch slaagde Guedes erin parttime posities te krijgen bij PUC-Rio, FGV en het Instituut voor Zuivere en Toegepaste Wiskunde (Impa).

De uitnodiging voor Chili

Het jaar daarop, in 1980, ontving Guedes een uitnodiging om professor te worden aan de Universiteit van Chili, een aanbod dat hij als onherroepelijk beschouwde.

Veel factoren droegen bij aan zijn acceptatie, waaronder het salaris van ongeveer US$10.000 per maand en de mogelijkheid om de implementatie van liberale economische transformaties in de praktijk te volgen.

Op dat moment werd Chili geleid door de dictatuur van Augusto Pinochet, met de Chicago Boys als drijvende kracht achter een reeks economische hervormingen.

Deze omvatten het verminderen van de fiscale uitgaven, privatiseringen, kapitalisatie voor sociale zekerheid, belastinghervorming, arbeidshervorming en deregulering van de economie.

Zijn verblijf in het buitenland duurde echter maar zes maanden, toen Guedes te maken kreeg met agenten van de geheime politie die zijn flat doorzochten.

Bovendien vond er op datzelfde moment een aardbeving plaats die zijn vrouw Cristina, die zwanger was van Paula, beangstigde, wat een andere doorslaggevende factor was voor zijn terugkeer naar Brazilië.

Veel mensen hadden kritiek op Guedes' tijd in Chili, maar de minister beweert altijd dat hij geen banden had met het lokale regime.

Funcex, Ibmec en Pactual

Guedes keerde terug naar Brazilië, vestigde zich in Rio de Janeiro en ging werken bij de Foundation for Foreign Trade Studies (Funcex).

Toen kreeg de econoom een uitnodiging van Castello Branco om directeur te worden bij het Braziliaanse Instituut voor Kapitaalmarkten (Ibmec).

In zijn tijd bij Ibmec werkte hij aan de uitbreiding van het instituut tot een onderwijscentrum.

Hiermee werd de eerste executive MBA in financiën in het land gecreëerd, een cursus die ervoor zorgde dat Ibmec een fase van sterke groei en nationale expansie inging.

Al in 1983 nodigde Luiz Cezar Fernandes Guedes uit om de bank Pactual op te zetten. Hij werd hoofdstrateeg en hield zich bezig met het schrijven van economische rapporten.

De idealen van Paulo Guedes

Guedes' economische rapporten waren zuur in hun bewoordingen, met harde kritiek op het economische beleid van het land.

In zijn teksten geloofde Paulo Guedes bijvoorbeeld in het falen van prijscontroles en bekritiseerde hij het gebrek aan fiscale aanpassingen om de inflatie te beteugelen.

Zelfs in het midden van de jaren tachtig bereikte de inflatie in het land ongekende pieken.

In zijn verslagen kwamen veel onderwerpen aan bod, waaronder Cruzado, Bresser-Pereira, Fernando Collor en de Real.

Volgens hem kan geen enkel plan slagen zonder controle over de overheidsfinanciën.

In de realiteit waarin het land zich bevond, was het immers niet langer voldoende om te proberen de economie te sturen via prijzen of de wisselkoers.

Het is de moeite waard om te onthouden dat Guedes een fervent aanhanger was van de Chicago Boys en hun liberale filosofieën.

Idealen als het verkleinen van de staatsomvang door staatsbedrijven te verkopen, het controleren van de overheidsrekeningen en het verminderen van belemmeringen voor privé-investeringen met nationaal en internationaal kapitaal zijn zaken waar hij achter staat.

Eerste dagen in de politiek

De sterke prestaties van Paulo Guedes in nationale economische debatten hebben ervoor gezorgd dat de econoom een beoordeling heeft ondergaan om een positie in de federale regering te bekleden.

Mensen zagen Guedes' standpunten op vele plaatsen, of het nu in zijn Pactual nieuwsbrieven, lezingen, columns in kranten en tijdschriften, Ibmec of het Millenium Instituut was.

Als gevolg daarvan werd Guedes twee keer uitgenodigd om lid te worden van de raad van bestuur van de Centrale Bank van Brazilië.

De eerste uitnodiging kwam in 1984, op verzoek van Delfim Netto, de toenmalige minister van Planning.

Guedes sloeg de uitnodiging echter af, omdat hij dacht dat het een valstrik kon zijn, hij was immers een groot criticus van het economische beleid van de regering.

In 1985 kwam de tweede uitnodiging, dit keer onder de regering van Tancredo Neves, maar Guedes weigerde opnieuw.

Vijf jaar later, met Collor aan het bewind, nodigde minister Zélia Cardoso de Mello Guedes uit om lid te worden van het economische team, maar kreeg een negatieve reactie.

In 2015 ontstond in Guedes het verlangen om deel te nemen aan de nationale politiek en dat gebeurde precies in de regering van Dilma Rousseff.

In een meer dan vier uur durend gesprek met de toenmalige president eindigde Guedes echter zonder uitnodiging om het ministerie of een andere functie in de regering over te nemen.

Na die merkwaardige ontmoeting was Guedes er zeker van dat de inflatie omhoog zou schieten.

De reden hiervoor was dat hij zich realiseerde dat de toenmalige regering geen tekenen vertoonde van controle over de overheidsfinanciën.

De voorspelling klopte, want de IPCA overschreed de 10 procent per jaar met de economie onder Rousseff, Nelson Barbosa en Alexandre Tombini.

Paulo Guedes' uitdagingen als minister

President Bolsonaro en minister van Economie Paulo Guedes

Gezien het grote belang van Paulo Guedes tijdens de campagne van 2018 van het ticket Bolsonaro-Mourão, werd Guedes uitgenodigd voor belangrijke functies in de regering.

Guedes werd de "superminister" van economie, omdat hij de functies van de uitgestorven ministeries van Financiën, Planning, Industrie en Handel samenvoegde.

Guedes trad op als een superministerie en probeerde zijn liberale ideeën te brengen, in de stijl van de 'Chicago Boys'.

De eerste implementatie verliep goed, met de pensioenhervorming in Bolsonaro's eerste regeringsjaar.

De belastinghervorming slaagde echter niet, omdat het Congres en Bolsonaro het idee niet steunden.

Met het oog hierop was de uitweg voor Guedes het voorstel om de belastingen te uniformeren en dividenden te belasten met compensatie voor een lagere vennootschapsbelasting.

Wat betreft de privatisering van staatsbedrijven, een van de belangrijkste pijlers van het liberalisme, verloor Guedes de eerste gevechten.

Dat komt omdat Bolsonaro de verkoop van de 'harde kern' van Petrobras, Caixa en Banco do Brasil afwees.

Op dit moment wordt de verkoop van Eletrobras ook sterk afgewezen door het Nationale Congres.

Zijn grootste uitdaging op dit moment, en ook zijn grootste wens, is om het overheidstekort naar nul te brengen.

Deze missie wordt echter als bijna onmogelijk beschouwd vanwege de pandemie van het coronavirus, die heeft geleid tot hogere uitgaven en lagere inkomsten.

Lees meer artikelen over de rijkste en succesvolste mannen ter wereld op onze blog!