Dilbilgisi ile kolay zaman geçirenler vardır, ancak aslında kurallar karmaşıktır, bu herkes bilmekten yorulur. Ancak akıcı ve iyi ifade edilmiş bir konuşmanın en çeşitli ortamlarda ne kadar iyi gittiğini, hatta konuşmacıya daha fazla güvenilirlik sağladığını da biliyoruz. Bu nedenle şimdi ele alacağımız küçük kuralın önemi.

İster sözlü ister yazılı olsun, günlük iletişim Brezilyalıları ünlü dil kusurlarına alıştırır, bu nedenle daha resmi bir şeyler yazarken sık sık hata yaparız.

Doğru formun "para eu" mu yoksa "para mim" mi olduğunu biliyor musunuz? Portekiz dili çok çeşitlidir ve size söylemeliyim ki, her iki form da doğrudur, ancak bu, nerede kullanmak istediğinize bağlıdır.

"I" ve "me" kullanımı bazıları için kafa karıştırıcı olabilir, dilbilgisi ile ilgili en büyük şüphelerden biridir. Ama endişelenmeyin: artık doğru bileceksiniz.

Resmi olmayan bir sohbette yanlış zamir kullanmak sorun değildir, ancak örneğin profesyonel veya akademik bir ortamda olduğunuzda, hatalar daha az kabul edilebilir.

Her şeyden önce, "ben "in eğik durum zamiri olduğunu, yani sözel veya nominal tümleç işlevini yerine getirdiğini, "ben "in ise düz durum şahıs zamiri olduğunu, özne veya öznenin yüklemi işlevini yerine getirdiğini anlamak gerekir.

Bunu bildikten sonra, pronominal collocation derslerine geri dönelim. İşte her iki şahıs zamirini de doğru kullanan bazı cümleler:

• Bu özeti bugün daha sonra bitirmem gerekiyor.
• Tatlıyı senin ve benim için yaptım.
• Bana ne zaman inanmaya başlayacaksın?
• Böyle bir şey yapabildiğine inanamıyorum.

"Ben" kelimesinin ne zaman kullanılmayacağını hatırlamak için her zaman bu küçük kuralı hatırlayın, "ben" bir fiil çekimi yapmaz. Yani, "benim yapmam için", "ben severim" yoktur, diğerlerinin yanı sıra, bu durumlarda doğru olan "ben" kullanımıdır: "benim yapmam için" ve "ben severim".

Fiilden önce bir şahıs zamiri mi kullanacaksınız? Bu durumda "I" kullanmalısınız. Edattan sonra bir zamir mi kullanacaksınız? Kullanılacak doğru şey "me" dir.

"Benim için" ve "benim için" sözcüklerine dönecek olursak, "ben" sözcüğü cümlenin öznesi olduğunda ve her zaman mastar halindeki bir fiil tarafından takip edildiğinde kullanılmalıdır. "Ben" sözcüğü bir cümlede dolaylı nesne olarak kullanılır, öncesinde bir edat bulunur, bahsedilen durumda "için". Örneklere bakınız:

• Bana yeni bir buzdolabı aldılar.
• Çözmem gereken daha fazla entrika yaratmayın.

Neden öyle ya da böyle konuştuğumuzu bilmek, kuralların daha fazla farkında olmamızı sağlar ve ardından bunları içselleştirmek daha kolay ve hatta daha ilginç hale gelir.