Λόγω ενός αστείου σε τηλεοπτικό διαφημιστικό σποτ της Pepsi, ένας καταναλωτής μήνυσε την εταιρεία για να κερδίσει ένα αεροπλάνο.

Αυτό συνέβη το 1990, όταν η μάρκα, προκειμένου να προσελκύσει νέους καταναλωτές, δημιούργησε μια προωθητική ενέργεια που προσέφερε βραβεία με αντάλλαγμα πόντους για την αγορά των προϊόντων.

Αυτή η εκστρατεία μάρκετινγκ είχε ως στόχο να προσελκύσει την προσοχή νέων καταναλωτών, καθώς η αγορά αναψυκτικών κυριαρχείτο από την Coca-Cola.

Ωστόσο, αυτό έφερε ορισμένα προβλήματα για την Pepsi, λόγω ενός αστείου σε ένα από τα διαφημιστικά της σποτ. Αυτό συνέβη επειδή ένας πελάτης πήρε το αστείο πολύ σοβαρά.

Το εν λόγω διαφημιστικό σποτ μπορείτε να το παρακολουθήσετε κάνοντας κλικ εδώ. Σε αυτό απεικονίζονται τα πιθανά βραβεία για όσους συγκεντρώσουν ένα συγκεκριμένο σκορ. Για να πάρετε το μπλουζάκι Pepsi, χρειάζονταν 75 "πόντοι Pepsi". Για ένα μπουφάν, χρειάζονταν 1.450 πόντοι.

Ωστόσο, η Pepsi δεν περίμενε ότι ένας από τους καταναλωτές της θα έπαιρνε στα σοβαρά ότι συγκεντρώνοντας 7.000.000 πόντους η εταιρεία θα του χάριζε ένα αεροπλάνο, και πιο συγκεκριμένα ένα μαχητικό αεροσκάφος Harrier.

Η ιδέα της διαφημιστικής καμπάνιας ήταν να ενθαρρύνει την αγορά του ποτού προκειμένου να κερδίσει κανείς πόντους που θα ανταλλάσσονταν με δώρα, όπως μπλουζάκια, ποτήρια και μπουφάν.

Για να συγκεντρωθούν αυτοί οι πόντοι, κάθε προϊόν άξιζε ένα συγκεκριμένο ποσό, ένα κουτάκι άξιζε έναν πόντο, ένα μπουκάλι των δύο λίτρων άξιζε δύο, ενώ ένα δέμα με δώδεκα κουτιά άξιζε πέντε. Οι πόντοι μπορούσαν επίσης να αγοραστούν, με κόστος δέκα λεπτά ο καθένας.

Χάρη σε αυτή την τελευταία δυνατότητα συσσώρευσης πόντων μπήκε στην ιστορία ο John Leonard. Η ιδέα του νεαρού φοιτητή επιχειρήσεων ήταν να "αγοράσει" με κάποιο τρόπο το μαχητικό Harrier σχεδόν στο 1/5 της αξίας του.

Με αυτόν τον τρόπο, το σχέδιο του νεαρού εκπονήθηκε έτσι ώστε να μπορέσει να αποκτήσει σε πολύ χαμηλότερη τιμή το αεροπλάνο που κόστιζε τότε περίπου 33 εκατομμύρια δολάρια.

Για να κερδίσει το αεροσκάφος, ο John άρχισε να προετοιμάζει το σχέδιό του. Ήταν ήδη καταναλωτής του αναψυκτικού της μάρκας, αλλά για να κερδίσει πόντους με αυτόν τον τρόπο, θα έπρεπε να πιει πολύ περισσότερο από ό,τι θεωρούσε δυνατό.

Για να πάρετε τους πόντους, θα πρέπει να καταναλώνετε περίπου 46.000 κουτιά την ημέρα για ένα χρόνο, πράγμα που θα έχει ως αποτέλεσμα να ξοδευτούν 4 εκατομμύρια δολάρια.

Ωστόσο, υπήρχε ένας πολύ πιο απλός τρόπος για να αποκτήσετε το τζετ, και αυτός ήταν να αγοράσετε πόντους. Καθώς κάθε πόντος μπορούσε να αγοραστεί για δέκα σεντς, τα χρήματα που δαπανήθηκαν ήταν τουλάχιστον 700 χιλιάδες δολάρια.

Για να επιτύχει αυτό το κατόρθωμα, ο John Leonard χρειαζόταν επενδυτές, οι οποίοι δεν ήταν δύσκολο να βρεθούν, οπότε στις 28 Μαρτίου 1996, ο νεαρός έστειλε μια επιστολή που περιείχε 15 σημεία και λίγο πάνω από 700.000 δολάρια στη διεύθυνση της προώθησης.

Μαζί με την επιστολή, ζήτησε να του παραδοθεί το εν λόγω τζετ στη διεύθυνσή του.

Φυσικά, η μάρκα επέστρεψε τα χρήματα και τους πόντους του νεαρού άνδρα, υποστηρίζοντας ότι το διαφημιστικό ήταν απλώς ένα αστείο. Ωστόσο, ο Leonard δεν σταμάτησε εκεί. Καθώς η απάντηση δεν ήταν αυτή που ήθελε, αποφάσισε να κινηθεί νομικά.

Η υπόθεση απορρίφθηκε σύντομα, αλλά η εταιρεία ζήτησε να αναλάβει η Leonard τα δικαστικά έξοδα της αγωγής.

Τελικά, ο νεαρός έχασε και η εταιρεία είχε μια πολύ επιτυχημένη καμπάνια, κυρίως χάρη στην αναλογία που πήρε η υπόθεση.