পেপচি ব্ৰেণ্ডৰ টেলিভিছন বিজ্ঞাপনত কৰা এটা কৌতুকৰ বাবে এজন গ্ৰাহকে কোম্পানীটোৰ বিৰুদ্ধে বিমান জিকিবলৈ মামলা কৰিছিল।

১৯৯০ চনত কি হৈছিল, যেতিয়া ব্ৰেণ্ডটোৱে নতুন গ্ৰাহকক আকৰ্ষণ কৰাৰ উদ্দেশ্যে এটা... এই বিপণন অভিযানৰ উদ্দেশ্য আছিল নতুন গ্ৰাহকৰ দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰা, যিহেতু শীতল পানীয়ৰ বজাৰত কোকা-কোলাৰ আধিপত্য আছিল।

কিন্তু ইয়াৰ ফলত পেপচিৰ বাবে কিছুমান সমস্যা আহিল, ইয়াৰ এটা বিজ্ঞাপনত হোৱা কৌতুকৰ বাবে। কাৰণ এজন গ্ৰাহকে কৌতুকটো অতি গুৰুত্বসহকাৰে লৈছিল।

প্ৰশ্ন কৰা বিজ্ঞাপনটো ইয়াত ক্লিক কৰি চাব পাৰিব। ইয়াত যিসকলে এটা নিৰ্দিষ্ট নম্বৰ জমা কৰে তেওঁলোকৰ বাবে সম্ভাৱ্য পুৰস্কাৰসমূহ চিত্ৰিত কৰা হৈছে। পেপচি টি-চাৰ্টটো পাবলৈ ৭৫টা “পেপচি পইণ্ট”ৰ প্ৰয়োজন হৈছিল। জেকেটৰ কথা ক’বলৈ গ’লে ১,৪৫০ পইণ্টৰ প্ৰয়োজন আছিল।

কিন্তু পেপচিয়ে আশা কৰা নাছিল যে ইয়াৰ এজন গ্ৰাহকে গুৰুত্বসহকাৰে ল’ব যে ৭,০০০,০০০ পইণ্ট জমা কৰি কোম্পানীয়ে তেওঁক এখন বিমান উপস্থাপন কৰিব, অধিক নিৰ্দিষ্টভাৱে ক’বলৈ গ’লে, হেৰিয়াৰ চিকাৰ .

বিজ্ঞাপন অভিযানৰ ধাৰণা আছিল পানীয়টো ক্ৰয় কৰাত উৎসাহিত কৰা যাতে পইণ্ট লাভ কৰিব পাৰি যিবোৰ উপহাৰৰ সৈতে বিনিময় কৰা হ'ব, যেনে টি-চাৰ্ট, চশমা আৰু জেকেট।

এই পইণ্টবোৰ জমা কৰিবলৈ প্ৰতিটো সামগ্ৰীৰ মূল্য আছিল এটা নিৰ্দিষ্ট পৰিমাণ, এটা কেনৰ মূল্য আছিল এটা পইণ্ট, এটা দুলিটাৰৰ বটলৰ মূল্য আছিল, পাছলৈ, দুটা, আনহাতে কবাৰটা কেনৰ বাণ্ডিল এটাৰ মূল্য আছিল পাঁচটা। পইণ্টো ক্ৰয় কৰিব পৰা গ'ল, দহ চেণ্টকৈ।

পইণ্ট জমা হোৱাৰ এই শেষ সম্ভাৱনাৰ বাবেই জন লিঅ'নাৰ্ডে ইতিহাসত প্ৰৱেশ কৰিলে। ব্যৱসায়ী যুৱকজনৰ ধাৰণা আছিল যে কেনেবাকৈ হেৰিয়াৰ যুঁজাৰু বিমানখন ইয়াৰ মূল্যৰ কাৰ্যতঃ ১/৫ ত “ক্ৰয়” কৰা।

এইদৰে যুৱকজনৰ পৰিকল্পনা এনেদৰে ৰচনা কৰা হৈছিল যাতে তেওঁ ইয়াৰ বাবে অধিগ্ৰহণ কৰিব পাৰে সেই সময়ত প্ৰায় ৩৩ মিলিয়ন ডলাৰ খৰচ হোৱা বিমানখনৰ মূল্য বহুত কম।

বিমানখন জয় কৰিবলৈ জন জন নিজৰ পৰিকল্পনা প্ৰস্তুত কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে। ইতিমধ্যে তেওঁ ব্ৰেণ্ডটোৰ চ’ডাৰ গ্ৰাহক আছিল, কিন্তু তেনেকৈ পইণ্ট লাভ কৰিবলৈ হ’লে সম্ভৱ বুলি বিবেচিততকৈ বহু বেছি পানীয় খাব লাগিব।

পইণ্ট লাভ কৰিবলৈ তেওঁ এবছৰত প্ৰায় ৪৬,০০০ টা পানীয় খাব লাগিব প্ৰতিদিনে কেন। যাৰ ফলত ৪০ লাখ ডলাৰ খৰচ হ’ব।

কিন্তু জেট বিমানখন জয় কৰাৰ বহুত সহজ উপায় আছিল। আৰু সেয়া হ’ল বাই পইণ্ট। যিহেতু প্ৰতিটো পইণ্ট দহ চেণ্টত কিনিব পৰা গ’ল, সেয়েহে খৰচ কৰা ধন ৭ লাখ ডলাৰৰ কম নাছিল।

এই কৃতিত্ব অৰ্জন কৰিবলৈ জন লিঅ’নাৰ্ডক বিনিয়োগকাৰীৰ প্ৰয়োজন আছিল, যিটো বিচাৰি পোৱাটো কঠিন নাছিল। গতিকে ১৯৯৬ চনৰ ২৮ মাৰ্চত যুৱকজনে ১৫ পইণ্ট আৰু ৭ লাখ ডলাৰৰ অলপ বেছি টকা থকা এখন চিঠি প্ৰমোচনৰ ঠিকনালৈ পঠিয়াই দিলে।

চিঠিখনৰ লগতে তেওঁ জেটখনক ইন কৰিবলৈ অনুৰোধ কৰিলেইছ্যুটো তেওঁৰ ঠিকনাত পঠিওৱা হৈছিল।

অৱশ্যেই ব্ৰেণ্ডে যুৱকজনৰ ধন আৰু পইণ্ট ঘূৰাই দিছিল, ক'মাৰ্চিয়েলটো কেৱল কৌতুক বুলি উল্লেখ কৰি। অৱশ্যে লিঅ’নাৰ্ড ইয়াতেই ক্ষান্ত নাথাকিল। উত্তৰটো তেওঁ বিচৰা ধৰণে নহ’লে তেওঁ আদালতলৈ যোৱাৰ সিদ্ধান্ত লয়।

অতি সোনকালেই গোচৰটো দাখিল কৰা হয়, কিন্তু কোম্পানীয়ে অনুৰোধ কৰে যে লিঅ’নাৰ্ডক এই ব্যৱস্থাৰ আইনী খৰচ বহন কৰাৰ বাবে দায়বদ্ধ হ’ব।

এই প্ৰক্ৰিয়াত প্ৰায় তিনি বছৰ সময় লাগিছিল। শেষত যুৱকজনেই হেৰুৱাই পেলালে আৰু কোম্পানীটোৱে অতি সফল অভিযান চলাইছিল, মূলতঃ গোচৰটোৱে যি অনুপাত লৈছিল।