โปรไฟล์ของ Jorge Paulo Lemann

Jorge Paulo Lemann เป็นนักเศรษฐศาสตร์และ นักธุรกิจจากริโอ เดอ จาเนโร ซึ่งได้รับการพิจารณาจาก Forbes ให้เป็นบุคคลที่ร่ำรวยที่สุดอันดับสองในบราซิลในปี 2021

อ่านเพิ่มเติม: Luis Stuhlberger: จากเงอะงะสู่มหาเศรษฐีและผู้จัดการกองทุนรายใหญ่ที่สุดในบราซิล

ทหารผ่านศึกคนนี้เป็นรองเพียง Eduardo Saverin ชาวบราซิล ผู้ร่วมก่อตั้ง Facebook

ลูกชายของพ่อแม่ชาวสวิสซึ่งเขาได้รับสองสัญชาติ Lemann เป็นที่หมายปองในฐานะนักธุรกิจในบราซิลที่มีความอยากรู้อยากเห็นมาก วัฒนธรรมองค์กร

อ่านต่อและเรียนรู้เกี่ยวกับประวัติและเส้นทางของบุคคลที่ร่ำรวยที่สุดในโลกคนหนึ่ง

Jorge Paulo Lemann คือใคร

Jorge Paulo Lemann, 1986 (ภาพโดย Celso Meira/Globo ผ่าน Getty Images)

Jorge Paulo Lemann เกิดในริโอเดจาเนโร เมื่อวันที่ 26 สิงหาคม 1939 เป็นลูกชายของพ่อที่อพยพมาจากสวิตเซอร์แลนด์และแม่มีเชื้อสายสวิส

พ่อของเขาทิ้งธุรกิจเนยแข็งและนมในสวิตเซอร์แลนด์เมื่อเขาตัดสินใจมาที่บราซิล

แต่ใน Resende – RJ เขาเปิด Lemann & บริษัทในอันเดียวกัน

เมื่อ Jorge Paulo อายุ 14 ปี พ่อของเขาเสียชีวิตและความจริงข้อนี้ทำให้ครอบครัวสั่นคลอนอย่างมาก

อย่างไรก็ตาม เขายังคงอุทิศตนให้กับการศึกษาและจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยม และได้รับฉายาจากเพื่อนๆ "มีแนวโน้มที่จะประสบความสำเร็จมากที่สุด"

และมันก็เกิดขึ้นจริง Lemann ประสบความสำเร็จและสร้างขึ้นพร้อมกับหุ้นส่วนหลักสองคนของเขา Marcel Telles และ Beto Sicupira ซึ่งเป็นอาณาจักรแห่งทุนนิยมโลก

เมื่ออายุได้ 81 ปี Lemann สามารถสร้าง Banco Garantia และลงทุนในบริษัทต่างๆ เช่น Lojas Americanas, Brahma และ Antarctica ซึ่งจะก่อตั้ง Ambev

นอกจากนี้ เขายังลงทุนในบริษัทต่างๆ เช่น Telemar , Gafisa และ ALL

เริ่มต้นด้วยการลงทุนในต่างประเทศ Leman ได้สร้างกองทุน 3G Capital

ในความพยายามนี้ เขาซื้อเครือข่าย Burger King, Tim Hortons, Popeyes และ Heinz

ในแง่ของการทำบุญ Jorge Paulo เป็นผู้สร้างหน่วยงาน 3 แห่ง ได้แก่ Fundação Estudar, Fundação Lemann และ Instituto Tênis

การฝึกอบรม

Lemann จบการศึกษาระดับอุดมศึกษาโดยไม่มีอะไรมากไปกว่านี้ ฮาร์วาร์ด!

ดังนั้น ในปี 1957 ชายหนุ่มจึงเข้าเรียนในหลักสูตรเศรษฐศาสตร์ จบในเวลาเพียงสองปีแทนที่จะเป็นสามปีตามปกติ

จุดเริ่มต้นของเส้นทาง

ใหม่ จบการศึกษา Lemann วัยหนุ่มกลับไปบราซิลและหางานทำในตลาดการเงินและประสบความสำเร็จ

Jorge Paulo เริ่มทำงานที่ Deltec ซึ่งเป็นบริษัทที่ก่อตั้งในริโอเดจาเนโรในปี 2489เพื่อซื้อขายหุ้นในตลาดลาตินอเมริกา

อย่างไรก็ตาม ด้วยความท้อใจจากสภาพตลาดทุนในบราซิลที่อ่อนล้า เขาจึงตัดสินใจใช้สองสัญชาติสวิสและลองฝึกงานในต่างประเทศ

ดังนั้น ในเจนีวา Lemann ได้งานที่ธนาคาร Credit Suisse แต่การทำงานที่นั่นไม่ได้ทำให้เขามีความสุขเลย

นั่นเป็นเพราะสถาบันมีระบบราชการ มีลำดับชั้น และกระบวนการที่ช้าและเข้มงวด

นั่นเป็นเหตุผลที่ชายหนุ่มขอออกจากการฝึกงานหลังจากเจ็ดเดือน

เมื่อเขากลับมาที่ริโอ ในปี 1963 Lemann ได้รับการว่าจ้างจากบริษัทการเงิน Invesco

นั่นคือจุดที่ Jorge Paulo ชอบทำงาน และที่ Invesco เขาสร้างความแตกต่างได้อย่างแท้จริง

ที่นั่น เขาวางโครงสร้างพื้นที่ตลาดทุนที่เริ่มสร้างความรำคาญให้กับผู้ดำเนินการแบบดั้งเดิมของตลาดหลักทรัพย์

กลยุทธ์ของเขา ทำงานร่วมกับ "การแลกเปลี่ยนคู่ขนาน"

ด้วยเหตุนี้ Invesco สามารถเคลื่อนย้าย 5% ของปริมาณของตลาดหลักทรัพย์ริโอเดจาเนโร

หลังจากการย้ายครั้งนี้ Lemann ได้รับการเลื่อนตำแหน่ง หุ้นส่วนของบริษัท อย่างไรก็ตาม ในปี 1966 Invesco ล้มละลาย

โบรกเกอร์ Libra

หลังจากเกิดภัยพิบัติกับ Invesco Jorge Paulo จำเป็นต้องทำธุรกิจอื่นและเริ่มลงทุนในโบรกเกอร์ Libra พร้อมกับ กับ Jorge Carlos

เพื่อนทั้งสองมีสัดส่วนการถือหุ้น 26% ในธุรกิจนี้ ซึ่งพวกเขาแบ่งกันเท่าๆ กัน

ดังนั้น ด้วยด้วยการปรากฏตัวของทั้งสอง นายหน้ามีผลในเชิงบวก แม้กระทั่งการได้รับความสามารถใหม่ที่จะมาพร้อมกับ Lemann ในความพยายามอื่น ๆ เช่น Luiz Cezar Fernandes

อย่างไรก็ตาม ในปี 1970 หลังจากพยายามซื้อการควบคุมของ Libra ไม่สำเร็จ , Jorge Paulo ถูกบังคับให้ขายหุ้นของเขาในราคา 200,000 เหรียญสหรัฐ

นายหน้าค้ำประกัน

Lemann, Telles และ Sicupira

ในปี 1971 ด้วยเงินจากการขาย นายหน้าซื้อขายหลักทรัพย์ Libra, ทีม Lemann, Ramos da Silva และ Luiz Cezar และนักลงทุนอีก 2 ราย ได้ซื้อชื่อบริษัทนายหน้า Garantia

ในปีต่อมา Marcel Hermann Telles ได้รับการว่าจ้างให้ทำงานเป็นผู้ชำระบัญชี และในปี 1973 ซึ่งเขาคือ Carlos Alberto Sicupira ก็ได้รับเชิญให้ทำงานที่บริษัทนายหน้าเช่นกัน

และความร่วมมือระหว่าง Lemann, Telles และ Sicupira ก็ดำเนินมาจนถึงทุกวันนี้!

แต่คุณรู้หรือไม่ว่าความลับของความสำเร็จคืออะไร เคยเป็น? จากคำกล่าวของ Lemann สิ่งนี้เป็นไปได้ด้วยเสาหลักเพียงไม่กี่ข้อ:

• ทั้งสามปฏิบัติตามค่านิยมเดียวกัน
• หนึ่งไม่รบกวนการทำงานของอีกคนหนึ่ง
• บทบาทของพันธมิตรทั้งสามได้รับการกำหนดอย่างชัดเจนเสมอ

เสาหลักเหล่านี้แข็งแกร่งมากในการเป็นหุ้นส่วนระหว่างทั้งสาม จนเพียง 27 ปีต่อมา ในปี 2000 พวกเขาก่อตั้งพันธมิตรอย่างเป็นทางการ ข้อตกลง

อันที่จริง สิ่งนี้จำเป็นเพียงเพื่ออำนวยความสะดวกในการสืบทอดเนื่องจากผู้ประกอบการทั้งสามคนมีทายาท 11 คน

วัฒนธรรมความขัดแย้งของเลมันน์

หากคุณทำงานในธุรกิจนี้ของผู้ปกครองเป็นเส้นทางร่วมกันระหว่างครอบครัวที่ดูแลธุรกิจ สำหรับ Lemann นี่ไม่ใช่ความจริง

นี่เป็นเพราะมหาเศรษฐีมักห้ามไม่ให้ลูกและคู่สมรสของหุ้นส่วนทำงานในบริษัทต่างๆ

ด้วยวิธีนี้ ปัญหาที่มักเกิดขึ้นในธุรกิจครอบครัวจะไม่เกิดขึ้นในธุรกิจที่จัดการโดย Lemann

ในความคิดนี้ Lemann สนใจจ้างงาน PSD: คนจน ฉลาด และความปรารถนาลึก ๆ จะรวย

นั่นหมายถึงเหมือนคนจนไม่มากก็น้อย ฉลาด และมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะร่ำรวย

นั่นคือสำหรับ Lemann ประกาศนียบัตรไม่เพียงพอ เขาสนใจคนที่มี รูปลักษณ์ของผู้ชนะ

ในสถานการณ์นี้ ในฐานะหนึ่งในเจ้าของบริษัทนายหน้าซื้อขายหลักทรัพย์ Garantia Lemann ได้ช่วยสร้างวัฒนธรรมใหม่

ในเวลานั้น มีความเข้มงวดอย่างมากในการ ลำดับชั้นและระเบียบแบบแผนในธนาคารและบริษัทต่างๆ

อย่างไรก็ตาม Garantia ต้องการใช้วิธีอื่น

ตัวอย่างเช่น ไม่มีกำแพงกั้นระหว่างสำนักงาน และไม่จำเป็นต้องสวมสูทและเน็คไท

นอกจากนี้ รูปแบบค่าตอบแทนยังแตกต่างจากรูปแบบที่สถาบันการเงินหลักในบราซิลนำมาใช้

การรับประกันใช้รูปแบบของธนาคาร Goldman Sachs ซึ่งมีค่าจ้างต่ำกว่าค่าเฉลี่ยของตลาดและ โบนัสครึ่งปี

ในสถานการณ์นี้ โบนัสอาจเป็นเงินล้านและขึ้นอยู่กับผลงานของแต่ละคนเท่านั้น

นั่นคือบริษัททำงานภายใต้หลักคุณธรรม คือให้พนักงานทุกคนจากทุกพื้นที่เข้าร่วมการประเมินผลทุกภาคการศึกษา

ดังนั้นหากผลงานอยู่ในเกณฑ์หรือสูงกว่าที่คาดหวังไว้ พนักงานจะได้รับโบนัส

อย่างไรก็ตาม หากผลงานต่ำกว่าที่คาดไว้ พนักงานคนนั้นจะถูกไล่ออก

การเติบโตของอาณาจักรมหาเศรษฐีของ Lemann

เมื่อได้เห็นความสำเร็จของ Garantia ซึ่งเป็นธนาคารของอเมริกา ในปี 1976 JP Morgan พยายามซื้อส่วนหนึ่งของ Garantia

อย่างไรก็ตาม Lemann ทำข้อตกลงได้ยากและตัดสินใจเข้าสู่ธุรกิจวาณิชธนกิจ

ในปีต่อๆ มา Lemann ได้บังคับให้ผู้ร่วมก่อตั้งขายบางส่วนของ บริษัทของพวกเขาเพื่อที่เขาจะได้ส่งต่อให้กับผู้มาใหม่

ในปี 1982 Lemann ซื้อ Lojas Americanas ซึ่งเนื่องจากการจัดการทางการเงินที่ไม่ดี บริษัทจึงทรุดตัวลง

อย่างไรก็ตาม จากการคำนวณของ Lemann , Lojas Americanas ถูกมากจนสามารถทำกำไรจากการขายอสังหาริมทรัพย์ได้หากทุกอย่างผิดพลาด

ในปี 1994 ความฝันเกิดขึ้นพร้อมกับธุรกิจที่หุ้นส่วนผู้ก่อตั้งลงทุน Garantia มีปีที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์ โดยมีกำไรเกือบ 1 พันล้านเหรียญสหรัฐ

อย่างไรก็ตาม สี่ปีต่อมา ได้รับผลกระทบจากวิกฤตการณ์ในเอเชีย บริษัท Garantia ถูกขายให้กับ Credit Suisse ในราคา 675 ล้านเหรียญสหรัฐ

เครื่องดื่ม: เดิมพันพันล้านดอลลาร์ใหม่

บางคนเสียเงินกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ แต่สำหรับ Paulo Lemann การเป็นเจ้าของ Ambev ทำให้เขามีรายได้หลายพันล้าน!

ทุกอย่างเริ่มต้นในปี 1889 เมื่อ Garantia ทำกำไรได้

ในช่วงเวลานั้นของวัวอ้วน Lemann ตัดสินใจที่จะ ซื้อ Ambev Brahma ในราคา 60 ล้านเหรียญสหรัฐ

เนื่องจาก Sicupira รับผิดชอบการจัดการ Lojas Americanas Telles จึงได้รับเลือกให้เปลี่ยน Brahma ให้เป็นธุรกิจที่ทำกำไร

ในตอนแรก เป้าหมายคือการตัด ค่าใช้จ่าย 10% และเพิ่มรายได้ในเปอร์เซ็นต์เดียวกัน และกลยุทธ์นั้นก็ได้ผล

ในเวลาเพียงสองปี รายได้เพิ่มขึ้น 7.5% ผลกำไรเพิ่มขึ้นสามเท่า และพนักงานที่ดีที่สุด 35% ได้รับโบนัสเพิ่มขึ้น ถึงเก้าเงินเดือน

โดยมีบราห์มาเป็นผู้นำ ในปี 1999 บริษัทสามารถเอาชนะคู่แข่งในทวีปแอนตาร์กติกาได้

ดังนั้น หลังจากการเจรจา 45 ครั้ง ทั้งสองบริษัทจึงควบรวมกิจการและกลายเป็นแอมเบฟ ซึ่งเป็นเบียร์รายใหญ่อันดับห้า ผู้ผลิตในโลก

และไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น! ในปี 2547 Ambev ได้ควบรวมกิจการกับ Belgian Interbrew ซึ่งก่อให้เกิดผู้นำในภาคการผลิตเบียร์

กิจการร่วมค้านี้สร้างรายได้รวมต่อปีที่ 12 พันล้านดอลลาร์ ดำเนินงานใน 140 ประเทศและ 12% ของตลาด

ด้วยผลตอบแทนที่ดี ผลกำไรเพิ่มขึ้น 150% ชาวบราซิลจึงติดตาม Anheuser-Busch ผู้ผลิต Budweiser

ดังนั้น เพื่อความสุขของ Jorge Paulo Lemann, Marcel Telles และ Beto Sicupira ในเดือนพฤศจิกายน 2551 มูลค่า 52 พันล้านเหรียญสหรัฐกลายเป็นหุ้นส่วนผู้ควบคุมโรงเบียร์อเมริกัน

ปัจจุบัน การควบรวมกิจการของบริษัทผลิตเบียร์ทั้งหมดเหล่านี้เรียกว่า ABInBev

มองไปไกลกว่าบราซิล

ธุรกิจน่าจะไปได้ดีในบราซิล ส่วนใหญ่ โดยมีการเดิมพันกับโรงเบียร์ แต่ความทะเยอทะยานของนักธุรกิจทั้งสามคนต้องการขยายพรมแดน

นั่นคือเหตุผลที่ในปี 2547 พวกเขาตัดสินใจจัดตั้งกองทุนโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อลงทุนในบริษัทนอกบราซิล: 3G

หกปีต่อมา 3G สามารถซื้ออำนาจควบคุมเครือข่าย Burger King ได้ในราคา 4 พันล้านเหรียญสหรัฐ

ในปี 2013 ด้วยการร่วมมือกับนักลงทุน Warren Buffett 3G ได้ประกาศการเข้าซื้อกิจการของผู้ผลิต บริษัทอาหาร Heinz

นอกจากนี้ Restaurant Brands International, เครือ Popeyes, Movile (เจ้าของ iFood) และ Gera Venture Capital ได้เข้าร่วมกองทุน 3G แล้ว

ชอบเนื้อหาหรือไม่ เข้าถึงบทความเพิ่มเติมเกี่ยวกับผู้ชายที่ร่ำรวยที่สุดและประสบความสำเร็จที่สุดในโลกโดยเรียกดูบล็อกของเรา!